Türkiye'nin Gönlüne Taht Kuran Aydın Battal'ın Hikayesi

Ozanlar diyarı Kırşehir'de yaşadığı zorlukları ve duygularını şiir yazarak dile getiren Aydın Battal, Kırşehir'in Akpınar İlçesi'ne bağlı Aşağı Homurlu Köyü'nde çobanlık yaparak geçimini sağlıyordu.Dizindeki sağlık sorunları nedeniyle ve geçimimi sağlayamam korkusuyla muhtar adayı olmaya karar verdi ancak 300 seçmenin bulunduğu köyde 29 oy alabilidi.Yakınlarının da kendisine oy vermediği dile getiren Battal serzenişini okuduğu şiirle dile getirdi.Sosyal medyada bir anda paylaşılmaya başlayan Aydın Battal gönüllere taht kurdu ülke basınının ilgi odağı oldu. DEDE ÇANAKKALE'DE BÜYÜKDEDE YEMEN'DE ŞEHİT DÜŞMÜŞ Verdiği bir demeçte Aydın Battal hikayesini anlattı.13 Haziran 1975 tarihinde Aşağı Homurlu Köyü'nde doğan Battal , “Yağmur, kar yağarken okula gittim, hava açık güneşli olduğu zaman davar güttüm ama diplomam var” diyor.Aydın Battal'ın dedesi Çanakkale'de , büyük dedesi ise Yemen'de şehit düşmüş. BEN ONLARA KÜSECEĞİME ONLAR BANA KÜSÜYOR İlkokulu bitirdikten sonra ailesi tarafından başka bir köye çoban olarak gönderilen Battal bir süre inşaat işi de yapmış.Daha sonra ise sosyal yardımlaşmadan koyun alarak geçimini devam ettiren Battal, ''Koyunları çoğalttım bu sefer ameliyat oldum, çalışamadım. Dedim ‘Aç mı kalacağım, köylüye derdi mi anlatsam bana bir ekmek verirler’ dedim. Herkes tamam dedi, oy atmaya gittiğimiz gün herkes beni satmış. Anladım ama geriye dönüşte yok. 36 oy çıktı bunun yedisi kendi ailemden. İnsanların bana bakış açısı, beni kandırmaları zoruma gitti.Bir tanesi geldi dedi ki ‘Seçimi kaybedersen seni köye çoban tutalım’ dediler. Ya ben muhtar adayıyım hele seçim soyka bir bitsin. O zaman dedi... Ondan sonra dediler ki ‘Onun elbisesi yok’. Elbisem var ama eski temiz. İnsanın yüreği elbiseyle, kılıkla, kıyafetle olmaz ki. Bir tanesi de tutmuş diyor ki sanki ben gavurum, ‘Seni İslamiyet’e davet ediyorum’ diyor. Ameliyat olmuştum, ‘İnsan iki ayağıyla yapamıyor Aydın 4 ayağıyla nasıl yapacak’ demişlerdi… Bunlar ağır kelimler. Şimdi ben insanlara küseceğim yerde insanlar bana küsüyor. ‘Memlekete rüsva ettin bizi’ diye… BEN SUÇLUYMUŞUM GİBİ DAVRANIYORLAR Bir köylü gelip ‘Köyümüzün adını duyurdun teşekkür ederiz’ diyen olmadı. Yoldan geçerken yollarını döndüler. Ben suçluymuşum gibi davranıyorlar.Elime para geçsin, ben niye garibim, benim mal varlığım araştırılsın diyerek kendimi mahkemeye vereceğim. İlk zamanlar sayın kaymakamımız geldi. Sonra milletvekilimiz Necmettin Erkan geldi, teşekkür etti.Onun aracılığıyla Sağlık ve Adalet bakanıyla konuştuk. ‘Sen boş ver köyü sen gönlümüzün muhtarı oldun’ dediler. Ben köyümün muhtarı olmak istiyordum şu sebepten dolayı az da olsa parası var sigortası var. Ben herkesin amcasıyım ama aç karnına da bir şey olmuyor… ''SELÇUKLULARDAN KALMA CAMİYİ YAPTIRACAĞIM DEDİM'' Birkaç tanımadığım insanlar aradı şiirlerini gönder sana kitap bastıralım dediler, güvenmedim, çalar bir daha vermez. Şimdi sizin aracılığınızla söylemek istiyorum. Ben kendime acemi şair diyorum. Kültürsem Kültür Bakanlığı’nın el atmasını isterim. Benim bir kitabım çıkacaksa Kültür Bakanlığı çıkarsın.Köyde bulunan Selçuklulardan kalma camiyi yaptıracağım dedim.Karşı taraf ‘Benden önceki muhtar ne yaparsa bende onu yaparım’ dedi. Ben de dedim ki ‘Arkadaş yıllardır köydeyim bunlar köyümün ihtiyacı…’ hayvanlarımız için köprü, su ve camimizi yaptırmak… Yani arkadaş Süleyman Demirel döneminde insanlar bir taş buluyor da tarih diye saygı gösteriyor. Benim bu kıymetli değerime niye kimse sahip çıkmıyor? MAKARNA KÖMÜR İSTEMEKTEN UTANDIM İlk hayalim Kültür Bakanlığı inşallah şiirlerimi kitap haline getirir. Bir de aylık maaşım ve sigortam olsun ben artık kömür almaktan makarna almaktan yoruldum utancımdan gidemiyorum.Aydın Battal, son olarak bizimle şu sözleri paylaşıyor; “Madem bir hazine, bir kültürüm ben öldükten sonra kıymetli olmak istemiyorum. Beni yaşarken görün”