Kırşehirli Emekli Öğretmen Kendi Teleskoplarını Yaparak Yıldız ve Gezegenleri Gözlemliyor

İlk ve ortaokulu memleketi Kırşehir'de okuyan Emekli din kültürü öğretmeni , ''Liseyi Kocaeli'de , üniversiteyi ise Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde okudum.Daha sonra öğretmenlik sınavlarını kazanarak Bursa'da göreve başladım ve burada çeşitli okullarda öğretmenlik yaptıktan sonra emekli oldum.''        Uzaya olan ilgisinin küçük yaşlarda başladığını belirten Tınkılıç , ''O dönem köyümüzde elektriğimiz olmadığı için gökyüzünde ne kadar ne kadar yıldız varsa görülebiliyordu.Mesela samanyolu galaksisi bembeyaz boydan boya uzanıyordu.Çok güzel olduğu için benim ilgimi çekerdi ve düşünürdüm ; '' acaba bu yıldızlardan sonra ne var ve ondan sonra da ne var'' diye.     Büyükşehirlerde ışık kirliliğinden dolayı uzayı çıplak gözle gözlemleme şansının bulunmadığını açıklayan Atila Tınkılıç , ''10 tane yıldızı zor sayarsınız.Ya elektriklerin tamamen kesilmesi ya da şehirden uzak karanlık bir yer o tadı ve hazzı almak lazım.Tabi liseyi okumak için büyükşehire gelince bu güzellikten mahrum kaldım ama yaz tatillerinde köye geldiğimde yine o güzelliği görüyordum.Daha sonra üniversiteyi kazanınca bu ilgi yavaş yavaş azaldı.Hatta öğretmenliğe de başlayınca bu ilgim neredeyse küllendi herhangi bir ilgim kalmadı diyebilirim.Bu durum 97 yılına kadar sürdü.O dönem bir grup yıldız görünmeye başladı.Ben onu görünce yine eski duygularım depreşmeye başladı ve bir teleskop edinme ihtiyacı duydum.Teleskop fiyatları o dönem yaygın olmadığı için çok pahalıydı.Araştırmalarımda orta düzeyli bir teleskobun bir öğretmen maaşına denk olduğunu gördüm ve alamadığım için de öyle kaldı.'' diye konuştu.     Daha sonra internette ''teleskop nasıl yapılır'' diye araştırma yaptığını belirten Atila Tınkılıç , ''Teleskobun nasıl yapıldığını anltan amatör bir site buldum.Bursa'da benim gibi meraklı birkaç arakadaş daha bularak teleskop yapma işine başladık.15 cm'lik ilk aynamı 2 aylık bir süre içerisinde yapmıştım.İlk denememi sokak lambası üzerinde yaptım ve sokak lambasının içerisindeki en küçük minik yazıları bile çok net görünce çok heyecanlandım ve iyice cesaretlendim.Daha sonra 20 , 25 , 30 40 ve 50 cm'lik aynalar yaptım.50 cm'lik ayna çok büyük olduğu için daha sonra bu sistemi değiştirmek zorunda kaldım.Çift aynalı biraz karşışık ve zor bir sisteme çevirdim bunu.Yaklaşık bir 4 yıl kadar sürdü bunun yapımı ve hala da bitmiş sayılmaz.Bu ayna üzerinde devam ediyor çalışmalarım.       15 cm'lik aynalarda ay ve gezegenlerde gözlem yapılabildiğini belirten Tınkılıç , ''Zaten son gezegen Satürn'dür.Satürn'ün halkalarını bile görebilmek büyük başarıdır.Daha karanlık bölgelerde ki nebula ve hız kümelerini görmek istiyorsanız aynanızın en az 20 cm ve üstü olması gerekir.Tabi bu da yetmiyor ışık kirliliğinin olmadığı bir yere gitmeniz lazım.Bir insanın kendi eliyle yaptığı teleskopla yaptığı gözlem çok mükemmel bir haaz verir insana.Belki hazır teleskoplarla bu hazzı tadamazsınız.Güneşten yaklaşık 10 kat daha uzaktaki bir gezegeni görebilmek mükemmel ve insanın tüm yorgunluğunu alan bir duygu.Birçok insanın yaptığı şeye ön yargılı ve boş bir iş olarak baktığını belirten Tınkılıç , ''Beni din külütürü değil de daha çok fen bilgisi öğretmeni zannediyorlar ancak ilahiyatçı olduğumu öğrendiklerinde şaşırıyorlar tabi.Bunda şaşıracak birşey yok ; insanı gökyüzünde araştırmaya sevk eden çok sayıda ayet, uyarı, ikaz ve teşvik var ; ''Başınızı kaldırıp göğe bakmıyor musunuz , çevrenizi araştırmıyor musunuz, düşünmüyor musunuz , akıl etmiyor musunuz , yaratılışın nasıl olduğunu incelemiyor musunuz ?'' gibi birçok aytler var kuran'da ama biz bunları çok fazla görmemişiz hatta görmezlikten gelmişiz.Bir ilahiyatçının gökyüzüne ilgi duyması kadar normal birşey yok.'' dedi.